شب یلدا

مست و مستانه ام امشب شوريست در دل عاشقم امشب   وصف  امشب نگنجد بر اين قلم که باد بي امان است امشب   باز مي رود آن روزهاي گرم پاييز برگ خشکيده فتاده بر جوي امشب   ز فردا چون آيد برف سپيد بر بام خانه مي زند قنديلک بر نوک آبريزان امشب   باز نقش خاطره مي زند شاعر توانا حافظ بر دل هر ايراني با نيتي ز دلش امشب   اجيل و شيريني و شکلات و ميوه بزمن شادي ماست گرد خانواده امشب   شب يلدا چو باشد ز آغوش ما دار قالي کوکب به پايان مي رسد امشب   ملودي عشق ترانه ساز دلها  چو شود ياد هر معشوقي ز دل عاشق باز مي شود امشب   به يک ثانيه دراز ترين شب سال است خاطره شب يلدا هر سال بيدار است امشب در همین حسرت که یک شب راکنارت، مانده ام در همان پس کوچه ها در انتظارت مانده ام   کوچه اما انتهایش بی کسی بن بست اوست کوچه ای از بی کسی را بیقرارت مانده ام   مثل دردی مبهم از بیدار بودن خسته ام در بلنداهای یلدا خسته، زارت مانده ام   در همان یلدا مرا تا صبح،دل زد فال عشق فال آمد خسته ای از این که یارت مانده ام    فــــــــال تا آمد مرا گفتی که دیگر،مرده دل وز همان جا تا به امشب، داغدارت مانده ام   خوب می دانم قماری  بیش این دنیا نـبود من ولی در حسرت بُردی،خمارت مانده ام   سرد می آید به چشم مست من  چشمت و باز از همین یلدا به عشق آن بهارت مانده ام