سبز ماندن سرنوشت ماست

 
 

Sent to you by Mehrdad via Google Reader:

 
 

via تلخ،مثل عسل by امیرحسین on 12/29/09

همان شب، میان دلهره و اضطراب، گفتی «من تسلیم این صحنه آرایی خطرناک نمی شوم.». گفتی، آمدی، ایستادی، ماندی!

قسم به همین اشک های حلقه زده در چشمانت، تا به آخر می آییم، می ایستیم، می مانیم. سبز می مانیم؛ بی آلودن دست ها به خشونت، همانگونه که باید... سبز ماندن سرنوشت ماست!


 
 

Things you can do from here:

 
 

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر